Co musisz wiedzieć o Birmie? Newsy, fakty i ciekawostki z Mjanmy

Nawet mając mapę przed oczami, mało kto uświadamia sobie, że Birma jest największym państwem Azji Południowo-Wschodniej i 40. pod względem wielkości na świecie. Już same jej rozmiary sugerują duże zróżnicowanie geograficzne kraju.

W maju tego roku w polskich księgarniach pojawiła się poruszająca książka o Birmie – „Spustoszenie”. Jej autorką jest amerykańska dziennikarka i pisarka, podpisująca się pseudonimem Emma Larkin.

Jedną z najpopularniejszych, a zarazem dość nietypowych birmańskich dekoracji są charakterystyczne złote sowy. Można powiedzieć, że są one narodowym talizmanem Birmańczyków. Jest to o tyle ciekawe, że ptaki te są ważnym symbolem wielu kulturach.

Można powiedzieć, że Aung San Suu Kyi to twarz współczesnej Birmy. Jest najbardziej znaną Birmanką i jedną z najbardziej charakterystycznych postaci politycznych na świecie.

Jeszcze kilka lat temu Birma praktycznie nie istniała na turystycznej mapie świata. Wraz z procesem demokratyzacji kraju, rozpoczętym w 2011 r., zainteresowanie Birmą jako celem podroży gwałtownie wzrosło.

Ze względu na bliskie sąsiedztwo Indii, w kuchni birmańskiej można wyczuć wpływy kulinarne tego kraju. Co więcej, wiele restauracji w Mjanmie prowadzonych jest przez samych Hindusów.

Dziedzictwo literatury birmańskiej ma już ponad tysiąc lat. Rozwijała się ona pod wpływem kultury tajskiej i indyjskiej. Literatura Myanmaru jest przede wszystkim odzwierciedleniem codziennego życia mieszkańców tego kraju.

Birma to raj dla miłośników sałatek, a w kuchni tego kraju znaleźć można wiele przepisów o unikalnych i egzotycznych smakach. Mogą one być zarówno świetną przekąską, jak i stanowić dodatek do głównego dania.

W Birmie potrawy na bazie makaronu są nie mniej popularne niż te, których podstawę stanowi ryż. Kupimy tu przeróżne rodzaje makaronów, różniące się od siebie kształtem i rodzajem mąki, z której zostały przygotowane.

Zgodnie z danymi z lipca 2012 roku, według CIA World Factbook, w Birmie żyje obecnie 54 584 650 ludzi. Istnieją także inne dane, według których liczba ta jest bliższa 60 milionom. Rząd birmański uznał oficjalnie 135 grup etnicznych.

Birma jest jednym z niewielu krajów na świecie, w których herbatę spożywa się jako danie, a nie tylko w formie napoju. Potrawa ta nosi nazwę jest lahpet i stanowią ją po prostu sfermentowane lub kiszone liście herbaty.

Każdy dorosły mężczyzna w Myanmarze chociaż raz w swoim życiu mieszkał w klasztorze. Każdy przechodził rytuał shinbyu, a następnie każdego ranka jeszcze przed wschodem słońca wyruszał zbierać dary.

Nawet w ciągu jednego dnia można odbyć historyczną wycieczkę po trzech dawnych stolicach Birmy: Amarapura, Inwa i Sagaing. Czwartą, Mingun, najlepiej zostawić sobie na osobny dzień.

Nie powinno zostać uznane za przesadę stwierdzenie, że narodową potrawą Birmy jest mohinga, czyli charakterystyczna zupa rybna (występująca w różnych wariacjach), którą można dostać w każdym mieście i niemal w każdej restauracji.

Wielu turystów, szczególnie tych, którzy nie znają zbyt dobrze krajów azjatyckich i panujących w nich zwyczajów, po przybyciu do Myanmaru dziwi się widokiem mężczyzn w długich spódnicach.

Jak to zwykle bywa w historii państw, ich główne symbole zmieniają się wraz ze zmieniającymi się rządami. Tak też było na przestrzeni wieków w Birmie. Zmieniał się ustrój, zmieniała się flaga, zmieniał się także hymn i godło.

Ngapi to królowa birmańskiej kuchni. Bez tego charakterystycznego dodatku smak tradycyjnych potraw Mjanmy byłby zupełnie inny. Ngapi pełni rolę przyprawy i bazy do sałatek, zup, ryżów, makaronów...

Słynna sztuka wyrobu przedmiotów z laki nazywana jest w Birmie Pan Yun i jest jedną z najstarszych form tradycyjnego rzemiosła w kraju. Liczne warsztaty rodzinne specjalizują się w wyrobie misek, talerzy czy pojemników na żywność.

Birma, zwana także Myanmar, to kraj nietknięty euroamerykańską cywilizacją. Leży na terenie południowo-wschodniej Azji i wielu uważa go za najpiękniejszy zakątek tego kontynentu. Turystów zachwyca przede wszystkim życzliwość tutejszych mieszkańców.

W Myanmarze równie popularna jak kuchnia indyjska jest kuchnia chińska. Jest to szczególnie widoczne w małych lokalnych restauracyjkach, w których obok typowych birmańskich dań zamówić można przepyszne tradycyjne potrawy Państwa Środka.

W Myanmarze obok buddyzmu Therawady istnieje animistyczna wiara w duchy nazywane Nat. Wierzenia te sięgają dawnych czasów, kiedy w Birmie nikt jeszcze nie wiedział o buddyzmie.

W roku 2013 na Festiwalu Filmowym Pięć Smaków, prezentującym kino Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, w dokumentalnej sekcji: Wolność w Azji, pojawiło się godne uwagi dzieło Midiego Z pt. „Powrót do Birmy”.

W kuchni birmańskiej znaleźć można liczne przepisy także na dania słodkie. Mieszkańcy Birmy lubią słodkości, ale traktują je raczej jako przekąskę w ciągu dnia, a nie (jak przyjęło się w kulturze zachodniej) deser po głównym posiłku.

Pierwsze, na co każdy turysta zwraca uwagę po wylądowaniu na lotnisku w Yangonie, to umazane na biało twarze ludzi. Większość kobiet, spora część mężczyzn i prawie wszystkie dzieci w Birmie mają twarze wymalowane kremowo-żółtawą substancją.

12. Międzynarodowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie rusza już w grudniu (Warszawa: 7-16 grudnia 2012, Lublin 7-10 grudnia 2012). W tegorocznej odsłonie festiwalu stała sekcja „Zbliżenia” poświęcona zostanie Birmie.

Wybierając się do obcego kraju trzeba być świadomym, jakie panują tam zasady dobrego wychowania i jak nie urazić jego mieszkańców oraz nie wyjść na kompletnego ignoranta. Tak też jest w przypadku Birmy.

W życiu mieszkańców Mjanmy znaczącą rolę odgrywa religia i astronomia. Najbardziej wyrazistym odzwierciedleniem tego połączenia jest tradycyjny kalendarz birmański.